Noli Me Tangere Kabanata 5: Tala sa Gabing Madilim (Buod at Aral)
Sa araw ding iyon, tumungo si Ibarra sa Maynila at nagtuloy sa Fonda de Lala, kung saan inagnam-agnam niya ang mga pangyayari sa buhay ng kanyang ama.
Sa araw ding iyon, tumungo si Ibarra sa Maynila at nagtuloy sa Fonda de Lala, kung saan inagnam-agnam niya ang mga pangyayari sa buhay ng kanyang ama.
Habang naglilibot sa plaza ng Binondo, naisip ni Ibarra na hindi mukhang umuunlad ang bayan. Iniisip niya pa rin kung ano ang nangyari sa kanyang ama, kaya pinagkuwentuhan siya ni Tenyente Guevarra.
Tinanggap lang ni Tenyente ang ginawa ng Donya Victorina at binalingan nito ang kanyang kulot na buhok. Nainis si Donya Victorina nang hindi napansin ng Tenyente ang kanyang ng saya.
Sa pagdating ni Kapitan Tiyago, may kasamang binatang tila nagdadalamhati sa kasuotan. Agad siyang bumati sa mga bisita at humalik sa kamay ng mga pari.
Ang bahay ni Kapitan Tiago sa Maynila ay puno ng mga bisita para sa isang malaking salu-salo. Ang kanyang pinsan na si Tiya Isabel ang nag-asikaso sa mga panauhin.
Sa mundong binubuo ng iba’t ibang uri ng panitikan, mayroon tayong natatanging yaman na nagpapahayag ng ating kultura, kasaysayan, at karanasan sa buhay – ang tulang panudyo.
Sa artikulong ito, ating tatalakayin ang konsepto ng sawikain, ang kahalagahan nito sa pagpapayaman ng ating wika, at ang papel na ginagampanan nito sa pagpapatibay ng pagkakaisa at pagkakakilanlan ng mga Pilipino.
Sa blog post na ito, tatalakayin natin ang kagandahan at kahalagahan ng pagsasalaysay bilang isang paraan ng pagpapahayag, at ang mga hakbang na dapat isaalang-alang sa pagsulat ng isang makabuluhang pagsasalaysay.
Narito ang ginawa naming buod ng anekdotang “Akasya o Kalabasa”. Maari mo itong basahin upang mas maunawaan mo ang anekdotang ito.
Samahan niyo ako sa paglalakbay na ito upang himayin ang iba’t ibang aspeto ng tekstong naratibo at maramdaman ang tunay na biyaya na hatid ng paglikha at pagbabasa ng mga kwentong nagmumula sa pusod ng ating panitikan.