Magandang araw! Sa ating panibagong blog post, tatalakayin natin ang isang uri ng panitikang pagsasalaysay na matatagpuan sa iba’t ibang kultura at panahon – ang parabula.
Ano nga ba ang kahulugan ng parabula? Paano ito nakapagbibigay ng aral sa mga mambabasa? At ano ang mga halimbawa ng parabula sa iba’t ibang kultura at panahon?
Masasagot natin ang mga katanungan sa taas sa pamamagitan ng artikulong ito.
Talaan ng Nilalaman
Ano ang Parabula, Kahulugan o Meaning
Ang parabula ay isang uri ng panitikang pagsasalaysay na may layuning magbigay ng aral sa mga mambabasa sa pamamagitan ng paggamit ng mga kwentong matalinghaga. Karaniwan itong ginagamit sa sinaunang panahon at hanggang sa kasalukuyang panahon ay patuloy pa rin itong ginagamit.
Sa isang parabula, mayroong mga tauhan o karakter na gumaganap sa isang sitwasyon o kuwento na nagpapakita ng isang kahulugan o aral. Karaniwan, ang mga tauhan sa parabula ay hindi literal na tao kundi simbolikong kumakatawan sa mga kaisipan o katangian ng mga tao sa tunay na buhay.
Sa wikang Ingles (parabula in English), ay tinatawag na parable.
Mga Parabula sa Bibliya
Ang Bibliya ay naglalaman ng maraming uri ng panitikang pagsasalaysay, kabilang na ang mga parabula. Sa Bibliya, ang mga parabula ay ginamit upang magbigay ng moral na mga aral at magpakita ng mga katangian ng Diyos at ng kanyang kaharian.
Ang mga parabula sa Bibliya ay kadalasang isinulat ni Jesus Christo sa anyo ng mga kuwento na naglalaman ng mga simbolikong tauhan at pangyayari upang ipakita ang kahulugan ng kanyang mga aral.
Sa pamamagitan ng mga parabula sa Bibliya, ipinapakita ni Hesus ang mga katangian ng kanyang kaharian at nagbibigay ng mga aral tungkol sa pag-ibig, kabutihan, pagpapatawad, at katarungan. Ang mga parabula ay naglalayong magbigay ng mga kaisipan at aral na maaaring gamitin ng mga tao upang gabayan ang kanilang sarili sa kanilang mga personal na buhay at mga relasyon sa ibang tao.
Ang mga parabula sa Bibliya ay hindi lamang mga kuwento kundi mga pahiwatig na naglalaman ng mga makabuluhang aral at mensahe na patuloy na nagbibigay ng inspirasyon sa mga Kristiyano at sa mga taong naniniwala sa kahalagahan ng mga aral ng Bibliya sa kanilang mga buhay.
Mga Elemento ng Parabula
Ang mga elemento ng parabula ay kadalasang binubuo ng mga sumusunod:
- Mga Tauhan: Ang mga tauhan sa parabula ay mga karakter na naglalarawan ng iba’t ibang uri ng tao, katangian, o kaisipan. Ang mga tauhan na ito ay karaniwang hindi literal na mga tao, kundi mga simbolikong representasyon ng mga kaisipan at katangian.
- Pangyayari: Ang mga pangyayari sa parabula ay naglalarawan ng mga sitwasyon at mga pangyayari na nangyayari sa buhay ng mga tauhan. Ang mga pangyayari na ito ay naglalayong magbigay ng mga aral at kaisipan sa mga mambabasa.
- Mga Simbolismo: Ang mga simbolismo sa parabula ay mga imahen o mga bagay na ginagamit upang magbigay ng kahulugan at magpahayag ng mga mensahe sa mga mambabasa. Ang mga simbolismo na ito ay naglalarawan ng mga kaisipan at konsepto na kadalasang mahirap bigyang kahulugan nang direkta.
- Mga Aral: Ang mga aral sa parabula ay mga kabuluhan o mensahe na nais iparating sa mga mambabasa. Ang mga aral na ito ay naglalayong magbigay ng gabay sa mga mambabasa sa kanilang mga personal na buhay.
- Estilo ng Pagsulat: Ang estilo ng pagsulat sa parabula ay mahalaga sa pagpapakilala ng mensahe ng may-akda sa kanyang mga mambabasa. Ito ay kadalasang gumagamit ng mga piling mga salita at mga pangungusap upang magpakita ng mga kaisipan at mga mensahe sa mas mabisang paraan.
Mga Katangian ng Parabula
Ang mga katangian ng parabula ay kadalasang binubuo ng mga sumusunod:
- Maikli at simpleng kwento: Ang parabula ay kadalasang isang maikling kwento na may simpleng plot at kakaibang mga tauhan. Ito ay kadalasang hindi naglalaman ng mga kumplikadong subplots o mga kwentong pang-haba.
- Gumagamit ng mga simbolismo: Ang mga simbolismo ay mahalagang bahagi ng parabula. Ito ay mga imahen o bagay na kumakatawan sa mga kaisipan at katangian na nais ipakita sa mga mambabasa. Sa halip na direktang sabihin ang mga mensahe at aral, ginagamit ng mga parabula ang mga simbolismo upang mas makatotohanan ang kuwento at mas mabisang maiparating ang mga mensahe.
- Nagbibigay ng mga moral na aral: Ang parabula ay kadalasang naglalaman ng mga moral na aral. Ito ay naglalayong magbigay ng mga aral na may kaugnayan sa mga tao at sa kanyang kapaligiran, kung paano mabuhay ng tama at makatotohanan, kung paano magpakita ng kabutihan at pag-ibig sa kapwa, at kung paano magkaroon ng relasyon sa Diyos.
- May pagkakataon na mag-iwan ng pagsusuri: Hindi lahat ng mga parabula ay naglalaman ng direktang paliwanag o mensahe. Ito ay nagbibigay ng pagkakataon sa mga mambabasa na mag-isip-isip at mag-iwan ng sariling pagsusuri sa mga nakalimbag na mga simbolismo at mga pangyayari sa kuwento.
- Nakakatuwa at kawili-wili: Ang parabula ay hindi lamang nagbibigay ng mga aral at pagsusuri sa mga mambabasa, kundi maaari rin itong maging nakakatuwa at kawili-wili. Ang mga kakaibang tauhan at pangyayari ay maaaring magdulot ng katatawanan o kaguluhan, at ang mga simbolismo ay maaaring maging maganda at nakakapagpakilig sa mga mambabasa.
Mga Halimbawa ng Parabula Mula Sa Bibliya
Narito ang mga halimbawa ng parabula mula sa bibliya na kakapulutan mo ng aral.
Ang Alibughang Anak
May isang mayamang ama na may dalawang anak na kapwa lalaki. Hiniling ng bunsong anak na ang manang kanya sa kayamanan ng kanyang ama ay ibigay na sa kanya. Nang makuha na ng bunso ang kanyang mana ay ipinagbili niya agad ito makalipas lamang ang ilang araw. Matapos ito ay umalis siya at nagtungo sa malayong bayan. Dito niya walang habas na nilustay ang kabuhayang ipinagkaloob ng ama.
Hindi nagtagal, naubos na lahat ang kanyang salapi. Nang dumating ang taggutom sa bansang iyon ay isa na siyang pulubi. Namasukan siya bilang tagapag-alaga ng mga baboy. Dahil sa gutom, nais na niyang kainin pati pagkain ng mga baboy na alaga niya. Ngunit maging ito ay ipinagkakait din sa kanya ng kanyang amo.
Sa ganitong kalagayan, naisip niya ang kanyang ama. Ang mga manggagawa nito ay kumakain nang maayos habang heto siya na nagugutom at walang makain. Agad siyang nagpasyang bumalik sa dating tahanan.
Gayon na lamang ang galak ng kanyang ama. Sinalubong nito ng yakap at halik ang nagbalik na anak. “Ama, nagkasala ako sa Diyos at sa iyo. Hindi na ako karapat-dapat na maging anak mo. Ituring mo na lang akong isa sa iyong mga alila,” sabi ng anak sa ama.
Ngunit inutusan ng ama ang mga alila na linisan at bigyan ang anak ng pinakamagarang kasuotan. Ipinasuot din niya rito ang isang mamahaling singsing, at binigyan ng sapatos para sa kanyang mga paa. Ipinagpatay din siya ng isang matabang baka at sa ngalan niya ay nagkaroon ng isang pagdiriwang.
“Ang anak ko ay nawala at ngayon ay nagbalik. Ipagdiriwang natin ang kanyang pagbabalik,” ang sabi ng nagagalak na ama.
Namangha ang nakatatandang kapatid nang dumating siya sa kanilang tahanan. Itinanong niya sa isang katulong kung ano ang sanhi ng pagdiriwang. Nang malaman niya ang sanhi ng kasayahan ay gayon na lamang ang kanyang galit kaya’t di napigilan ang kanyang sarili at sinumbatan ang ama.
“Akong masunurin ninyong anak na buong katapatang naglilingkod sa inyo ay hindi ninyo naipagpatay kahit isang guya man lamang. Ngayong dumating ang alibugha ninyong anak na lumustay ng inyong kayamanan ay gugugol kayo nang malaki at magdiriwang!”
Sumagot nang marahan ang ama, “Anak ko, ikaw ay lagi kong kapiling. Ang lahat ng akin ay iyo. Tayo’y nagsasaya ngayon sapagkat ang kapatid mong namatay ay muling nabuhay. Siya ay nawala at muli nating nakita.”
Aral sa Parabulang Ang Alibughong Anak
Ang kwentong ito ay nagpapakita ng mga aral tungkol sa kahalagahan ng pagsisisi at pagbabalik sa tunay na daan. Ipinapakita din dito ang kahalagahan ng pagmamahal at pagpapatawad sa kapwa, kahit na may kasalanan pa ito.
Ang kwento ay nagbibigay ng inspirasyon at pag-asa sa mga tao na kahit gaano man kalayo ang kanilang narating, maaari pa rin silang magbago at bumalik sa tamang landas.
Ang Mabait na Samaritano
Isang lalaki ang naglakbay mula Jerusalem patungong Jerico. Sa daan ay hinarang siya, pinagnakawan, hinubaran, binugbog, at iniwang halos wala nang buhay ng masasamang loob.
Isang pari ang napadaan kung saan nakahandusay ang lalaki. Ngunit nang makita niya ang lalaki, sa kabilang gilid ng daan siya lumakad.
Ganito rin ang ginawa ng isang napadaang Levite.
Isang Samaritanong naglalakbay ang napadaan at nang makita nito ang lalaki ay nakadama ito ng labis na pagkaawa. Nilapitan niya ang lalaki at tinulungan ito. Pinahiran niya ng langis at alak ang mga sugat ng lalaki at saka binendahan. Pagkatapos ay isinakay niya ito sa kanyang kabayo at dinala sa isang otel kung saan niya inalagaan ang wala pa ring malay na lalaki.
Kinabukasan, bago umalis ang Samaritano ay binigyan niya ng dalawang pilak ang namamahala sa otel at ipinagbiling alagaan ang lalaki.
“Alagaan mo siya at sa pagbabalik ko ay babayaran ko ang lahat ng magagastos mo sa kanya.”
Mga Aral Ang Mabait na Samaritano
Ang kwentong “Ang Mabait na Samaritano” ay nagtuturo ng tatlong mahahalagang aral:
- Kailangan nating kumilos at magpakita ng pagmamalasakit at pag-ibig sa kapwa nang hindi nababase sa kanilang lahi o pinagmulan.
- Hindi sapat na tumingin lamang at magpakita ng simpatiya sa mga taong nangangailangan ng tulong. Kailangan nating magpakita ng tunay na pagmamalasakit sa pamamagitan ng pagtulong sa kanila.
- Kailangan nating isabuhay sa araw-araw ang pag-ibig at pagmamalasakit sa bawat tao na makakasalamuha natin.
Parabula ng Sampung Daga
“Ang kaharian ng langit ay maitutulad dito. May sampung dalagang lumabas upang sumalubong sa lalaking ikakasal. Bawat isa’y may dalang ilawan. Ang lima sa kanila’y hangal at ang lima nama’y matatalino.
Ang mga hangal ay nagdala ng kanilang mga ilawan ngunit hindi nagbaon ng langis. Ang matatalino nama’y nagbaon ng langis, bukod pa sa nasa kanilang mga ilawan. Naantala ang pagdating ng lalaking ikakasal kaya’t inantok at nakatulog sila sa paghihintay.
“Ngunit nang hatinggabi na’y may sumigaw, ‘Narito na ang lalaking ikakasal! Lumabas na kayo upang salubungin siya!’
Agad bumangon ang sampung dalaga at inayos ang kanilang ilawan. Sinabi ng mga hangal sa matatalino, ‘Bigyan naman ninyo kami kahit kaunting langis. Aandap-andap na ang aming mga ilawan.’
“‘Baka hindi ito magkasya sa ating lahat. Mabuti pa’y pumunta muna kayo sa tindahan at bumili ng para sa inyo,’ tugon naman ng matatalino.
Kaya’t lumakad ang limang dalagang iyon upang bumili ng langis. Habang wala sila, dumating ang lalaking ikakasal. Ang limang nakahanda ay kasama niyang pumasok sa kasalan, at isinara ang pinto.
“Pagkatapos, dumating naman ang iba pang dalaga. ‘Panginoon, panginoon, papasukin po ninyo kami!’ pakiusap nila.
“Ngunit tumugon siya, ‘Sino ba kayo? Hindi ko kayo kilala.’”
Pagkatapos nito’y sinabi ni Jesus, “Kaya’t magbantay kayo, sapagkat hindi ninyo alam ang araw o ang oras man.”
Mga Aral sa Parabulang Sampung Daga
Ang kwentong “Ang Sampung Dalaga” ay nagtuturo ng tatlong mahahalagang aral:
- Kailangan nating maging handa sa mga posibleng pangyayari sa buhay upang hindi tayo magulat o maantala.
- Kailangan nating maging maingat sa ating mga kilos at desisyon upang hindi tayo mahulog sa mga situwasyon na hindi natin nais.
- Kailangan nating magpakita ng determinasyon at pagiging handa sa mga oportunidad upang hindi tayo mag-alinlangan o mahuli sa mga ito.
Ang Pariseo at ang Kolektor
May dalawang lalaking nagtungo sa templo upang manalangin. Ang una ay ang pariseo at ang ikalawa ay ang kolektor ng buwis.
Tumayo nang tuwid ang pariseo at nagdasal.
“Nagpapasalamat po ako, Panginoon, na ako ay hindi sakim, mandaraya, at babaero na tulad ng iba. Nagpapasalamat ako na di ako tulad ng kolektor ng buwis na iyon. Nag-aayuno ako nang dalawang araw bawat linggo at ibinibigay ko sa iyo ang ika-sampung bahagi ng aking kinikita.”
Ang kolektor ng buwis naman ang tumayo sa di-kalayuan at ni hindi maitaas ang kanyang mukha sa kalangitan. At habang nagdarasal nang taimtim, bahagyang pinapalo niya ang kanyang dibdib.
“Panginoon, maawa po kayo sa akin na isang makasalanan!”
“Sinasabi ko sa inyo,” wika ni Jesus, “ang kolektor at hindi ang pariseo ang pakikinggan ng Diyos. Dahil ang sinumang itinataas ang sarili ay ibinababa, at ang ibinababa ang sarili ay siya namang itinataas.”
Aral sa Ang Pariseo at ang Kolektor
Ang kwentong “Ang Pariseo at ang Kolektor ng Buwis” ay nagtuturo ng mga sumusunod na aral:
- Mahalaga ang pagpapakumbaba upang maiwasan ang pagiging mapagmataas at magdulot ng pagsisisi.
- Kailangan nating maging tapat at hindi nagsisinungaling sa ating mga ginagawa upang maiwasan ang pagkakaroon ng masamang reputasyon.
- Mahalaga ang pagpapakumbaba sa harap ng Diyos upang hindi tayo magyabang sa ating mga gawain at para maipakita natin ang ating pagpapahalaga sa kanya.
Ang Nawala at Natagpuang Tupa
Isang araw, ang mga maniningil ng buwis at ang mga makasalanan ay lumapit kay Jesus upang makinig.
Nagbulung-bulungan ang mga Pariseo at mga tagapagturo ng Kautusan. Sabi nila, “Ang taong ito’y nakikisama at nakikisalo sa mga makasalanan.”
Dahil dito, sinabi sa kanila ni Jesus ang talinghagang ito.
“Kung ang sinuman sa inyo ay may isandaang tupa at mawalan ng isa, ano ang gagawin niya? Hindi ba’t iiwan niya ang siyamnapu’t siyam sa pastulan at hahanapin ang nawawala hanggang sa ito’y matagpuan?
Kapag nakita na niya ang tupa ay masaya niya itong papasanin. Pagdating sa bahay, aanyayahan niya ang kanyang mga kaibigan at mga kapitbahay at sasabihin sa kanila, ‘Makipagsaya kayo sa akin dahil nakita ko na ang tupa kong nawawala!’
Sinasabi ko sa inyo, magkakaroon ng higit na kagalakan sa langit dahil sa isang makasalanang tumatalikod sa kasalanan kaysa sa siyamnapu’t siyam na matuwid na di nangangailangang magsisi.”
Mga Aral sa Parabulang Ang Nawala at Natagpuang Tupa
Ang talinghagang ito ay nagtuturo ng mahalagang aral tungkol sa pag-ibig at pagpapatawad ng Diyos. Narito ang mga sumusunod na aral na matututunan mula sa kwento:
- Ang Diyos ay mapagmahal at hindi naghuhusga ng tao batay sa kanilang nakaraan o kasalanan.
- Kahit gaano karami ang mga kasalanan ng isang tao, maaari silang magbagong-buhay at matanggap ng Diyos kung sila ay magtitiwala at magpapakumbaba.
- Hindi dapat tayo maghusga ng iba dahil lahat tayo ay may pagkakamali at may kakulangan. Sa halip, dapat tayong magpakita ng pag-ibig, pag-unawa, at pagpapatawad sa ating kapwa.
Ang Taong Di-Marunong Magpatawad
Isang hari ang nagpasyang alamin ang pagkakautang sa kanya ng kanyang mga alagad. Nagsisimula pa lamang siya nang biglang iharap sa kanya ang isa sa kanyang mga alagad dahil sa milyung-milyong dolyar na utang nito sa hari. Ang alagad ay walang maibayad sa napakalaking pagkakautang nito, kaya ipinag-utos ng hari na ipagbili ito bilang alipin kasama ang kanyang asawa at mga anak. Gayundin, ang lahat ng kanyang ari-arian ay iniutos na kunin upang maidagdag sa bayad sa hari.
Lumuhod at nagmakaawa sa hari ang lalaki.
“Bigyan ninyo po ako ng panahon at babayaran ko kayo,” pagsusumamo nito sa hari. Naawa naman sa kanya ang hari kaya’t siya ay pinatawad sa kanyang pagkakautang.
Nang lumabas ang lalaki upang umuwi na ay nasalubong niya ang isang kapwa alagad na may utang sa kanyang ilang dolyar. Agad niya itong hinawakan at sinimulang sakalin.
“Bayaran mo ang utang mo sa akin,” matigas na sabi nito.
Lumuhod ang kanyang kapwa alagad at nagmakaawa sa kanya.
“Bigyan mo ako ng panahon at babayaran kita,” pagmamakaawa nito.
Ngunit hindi niya ito pinatawad at sa halip ay kanyang ipinakulong. Nagalit ang ibang alagad ng hari nang mabatid nila ang pangyayari. Ipinaalam nila sa hari ang ginawa ng lalaki sa kanyang kapwa alagad na may utang sa kanya.
Ang lalaki ay ipinatawag ng hari.
“Ikaw ay isang walang kwentang alipin! Pinatawad kita sa lahat ng iyong pagkakautang dahil nagmakaawa ka sa akin. Dapat ay naawa ka rin sa iyong kapwa alagad tulad ng pagkaawa ko sa iyo,” wika ng hari.
Dahil sa galit, ipinabilanggo ng hari ang lalaki hanggang sa mabayaran nito ang kanyang pagkakautang.
Aral sa Parabula ng Taong Di-Marunong Magpatawad
- Ang pagpapatawad ay isang mahalagang halaga sa buhay ng tao. Kung tayo ay nagkakamali o nakasakit sa ibang tao, mahalaga na magpakumbaba at humingi ng tawad.
- Kung tayo ay tinanggap ang pagpapatawad, dapat natin itong ipakita sa iba. Hindi ito dapat limitado sa mga taong malapit sa atin, dahil ang pagpapatawad ay dapat na ialay sa lahat ng tao.
- Ang kasakiman at kawalang-pagpapatawad ay maaaring magdulot ng mga hindi kanais-nais na kahihinatnan. Kung hindi natin matutunan na magpatawad, maaaring mapahamak tayo at ang mga taong nakapaligid sa atin.
Ang Mayamang Hangal
Sinabi kay Jesus ng isa sa karamihan, “Guro, sabihin nga po ninyo sa kapatid ko na ibigay niya sa akin ang bahagi ko sa mana namin.”
Sumagot si Jesus, “Kaibigan, tagahatol ba ako o tagahati ng pag-aari ninyo?”
Pagkatapos, sinabi niya sa kanila, “Mag-ingat kayo sa lahat ng uri ng kasakiman, dahil ang buhay ng tao ay hindi nasusukat sa dami ng kanyang pag-aari.”
At ikinuwento niya ang talinghaga na ito: “May isang mayamang may bukirin na umani nang sagana.
Sinabi niya sa kanyang sarili, ‘Ano kaya ang gagawin ko? Wala na akong mapaglagyan ng ani ko.
Alam ko na! Gigibain ko ang mga bodega ko at magpapagawa ako ng mas malaki, at doon ko ilalagay ang ani at mga ari-arian ko. At dahil marami na akong naipon para sa maraming taon, magpapahinga na lang ako, kakain, iinom at magpapakaligaya!’
Ngunit sinabi sa kanya ng Dios, ‘Hangal! Ngayong gabi ay babawiin ko sa iyo ang buhay mo. Kanino ngayon mapupunta ang lahat ng inipon mo para sa iyong sarili?’
Ganyan ang mangyayari sa taong nagpapayaman sa sarili ngunit mahirap sa paningin ng Dios.”
Mga Ara sa Parabulang Ang Mayamang Hangal
- Huwag maging sakim at pahalagahan ang mga materyal na bagay nang higit sa mga taong nakapaligid sa atin.
- Ang buhay ng tao ay hindi nasusukat sa dami ng kanyang pag-aari.
- Ang buhay ay maikli kaya’t mahalagang maging mabuti at maglingkod sa kapwa, hindi lamang mag-ipon ng kayamanan para sa sarili.
- Mahalaga ang pagiging handa sa anumang oras dahil hindi natin alam kung kailan ito magtatapos.
Ang Maghahasik
May isang maghahasik na nagsabog ng binhi. Habang isinasabog niya ang mga butil sa bukid, hindi niya napansin ang pagbagsak ng mga butil sa iba’t ibang lugar.
Marami ang nasabog sa tabi ng daan at nayapakan. Dumating ang mga ibon at ito ay kinaing lahat.
Ang iba ay nasabog sa batuhan na kakaunti ang lupa. Ang mga buto’y madaling tumubo. Ngunit sila’y walang sapat na lupang tutubuan, kaya nang sumikat ang araw ay nangalanta rin. At sapagkat walang ugat, sila’y nangamatay.
Ang iba ay nasabog sa gitna ng mga tinik at tumubong kasama ng mga tinik. Nasikipan ang mga ito at hindi namunga.
Ang iba ay nasabog sa matabang lupa. May daloy ng tubig dito kaya’t tumubo at namunga ang mga binhi; may tatlumpo, may animnapu, at may isandaang beses na kasindami ng isinabog na binhi.
Aral sa Parabula ng Maghahasik
- Ang mga salitang inilabas natin ay may kakayahan na makaapekto sa mga tao sa paligid natin, kahit hindi natin ito napapansin.
- Ang mga tao ay may iba’t ibang katangian at kalagayan sa buhay. Maaaring hindi magtagumpay ang isang tao sa isang lugar, ngunit magtatagumpay naman siya sa ibang lugar.
- Ang mga pangarap at ambisyon sa buhay ay hindi sapat upang magtagumpay. Kailangan din ng tamang paghahanda at pagtitiyaga.
- Ang tamang pagpili ng lugar kung saan natin isasabog ang ating mga binhi ay mahalaga para sa tagumpay ng ating mga pangarap.
- Sa buhay, hindi lahat ng mga oportunidad ay magiging kapaki-pakinabang para sa atin. Kailangan nating maghanap ng tamang oportunidad na magdadala ng tunay na tagumpay at pag-unlad sa ating buhay.
Ang Parabulang Damo sa Triguhan
Nagsalaysay muli si Jesus sa kanila ng isa pang talinghaga.
Sinabi niya, “Ang kaharian ng langit ay katulad ng isang taong naghasik ng mabuting binhi sa kanyang bukid.
Isang gabi, habang natutulog ang mga tao, dumating ang kanyang kaaway, naghasik ng mapanirang damo sa triguhan at saka umalis. Nang tumubo at magbunga ang trigo, lumitaw din ang mapanirang damo.
Kaya’t pumunta ang mga utusan sa may-ari ng bukid at nagtanong, ‘Hindi po ba mabuting binhi lamang ang inihasik ninyo sa inyong bukid? Bakit po may damo ngayon?’
Sumagot siya, ‘Isang kaaway ang may kagagawan nito.’
Tinanong siya ng mga utusan, ‘Bubunutin po ba namin ang mga damo?’
‘Huwag, baka mabunot pati ang mga trigo,’ sagot niya. ‘Hayaan na lamang ninyong lumago kapwa ang damo at ang trigo hanggang sa anihan.
Sa pag-aani’y sasabihin ko sa mga tagapag-ani, ipunin muna ninyo ang mga damo at inyong pagbigkis-bigkisin at saka sunugin. Pagkatapos, ipunin naman ninyo ang trigo sa aking kamalig.’”
Mga Aral sa Parabulang Damo sa Triguhan
- Ang mga bagay na ating ginagawa ay mayroong mga bunga na kasama, kaya’t dapat tayo mag-ingat sa bawat gawa at pagpapasiya upang makamit natin ang inaasam nating mga bunga sa hinaharap.
- Ang mabuting binhi ay magbubunga ng mabuti kung ito’y itinanim sa tamang lugar at sa tamang paraan.
- Sa ating mga gawain, hindi natin kailangan na magpakita ng kayabangan at pagmamataas dahil hindi naman ito ang sukatan ng tunay na pagpapahalaga sa atin bilang tao.
- Sa pagtanggap natin ng mga hamon at pagsubok sa buhay, dapat nating harapin ang mga ito ng may tapang at tiwala sa sarili, dahil mayroong mga pagsubok na kailangan nating harapin upang tayo ay lumago at magbunga nang mabuti.
- Kailangan nating magpakumbaba at magtiwala sa Diyos sa kabila ng mga hamon at pagsubok na dumadating sa ating buhay, dahil Siya lamang ang tunay na may kapangyarihang magpasiya sa lahat ng mga pangyayari sa ating buhay.
Ang Parabula Tungkol sa Kasalan
Muling nagsalita sa kanila si Jesus sa pamamagitan ng talinghaga.
Sinabi niya, “Ang kaharian ng langit ay katulad ng isang haring nagdaos ng isang handaan para sa kasal ng kanyang anak na lalaki.
Isinugo niya ang kanyang mga lingkod upang tawagin ang mga inanyayahan, ngunit ayaw nilang dumalo.
Muli siyang nagsugo ng ibang mga lingkod at kanyang pinagbilinan ng ganito: ‘Sabihin ninyo sa mga inanyayahan na nakahanda na ang mga pagkain, kinatay na ang aking mga baka at mga pinatabang guya, at handa na ang lahat. Halina kayo!’
Ngunit hindi ito pinansin ng mga inanyayahan. Sa halip, pumunta sila sa kani-kanilang lakad. May nagpunta sa kanyang bukid at mayroon namang nag-asikaso ng kanyang negosyo. Sinunggaban naman ng iba ang mga lingkod, hinamak at pinatay.
Galit na galit ang hari kaya’t pinapunta niya ang kanyang mga kawal upang puksain ang mga mamamatay-taong iyon at sunugin ang kanilang lungsod.
Pagkatapos, sinabi niya sa kanyang mga lingkod, ‘Nakahanda na ang mga pagkain ngunit hindi karapat-dapat ang mga inanyayahan. Pumunta kayo sa mga pangunahing lansangan at inyong anyayahan sa kasalan ang lahat ng makita ninyo.’
Pumunta nga sa mga lansangan ang mga lingkod at isinama nila ang lahat ng kanilang natagpuan, masasama’t mabubuti, at napuno ng mga panauhin ang bulwagang pangkasalan.
“Pumasok ang hari upang tingnan ang mga panauhin. Nakita niya ang isang taong hindi nakadamit pangkasalan.
Tinanong niya ito, ‘Kaibigan, bakit ka pumasok dito nang hindi nakasuot ng damit pangkasalan?’ Hindi nakasagot ang tao, kaya’t sinabi ng hari sa mga lingkod, ‘Talian ninyo ang kanyang kamay at paa, at itapon siya sa kadiliman sa labas. Doo’y mananangis siya at magngangalit ang kanyang mga ngipin.’”
Pagkatapos nito’y sinabi ni Jesus, “Marami ang tinatawag, ngunit kakaunti ang pinili.”
Mga aral sa Parabula Tungkol sa Kasalan
- Ang pagtanggap sa imbitasyon ng Diyos ay napakahalaga sa kaligtasan.
- Kung tayo ay mag-aatubili o tatakas, mayroong ibang tao na mag-aakay sa atin tungo sa kabutihang dulot ng Diyos.
- Ang pagtanggi sa imbitasyon ng Diyos ay may magiging konsekuwensiya.
- Kailangan nating sundin ang panuntunan ng Diyos at makipag-ugnayan sa Kanyang mga tao upang maging matagumpay.
Konklusyon
Ang mga parabula ay mga kuwentong may mga moral na aral na maaaring gamitin upang magbigay ng inspirasyon, payo, o aral sa mga tao.
Kadalasan, ang mga parabula ay ginagamit sa mga panahon ng pagtuturo, katekismo, o sa pagpapakatotoo ng mga aral sa Bibliya.
Sa pag-aaral ng mga parabula, mahalaga na maunawaan natin ang mga mensaheng gustong iparating at isabuhay ang mga ito sa ating pang-araw-araw na buhay.
Basahin ang iba pang mga aralin: Pang-abay na Pamaraan, Pang-abay na Pamanahon, Alamat ng Pinya, Bugtong, Pagmamahal sa Bayan, Taludtod, Anekdota, Pabula, Lakbay Sanaysay, Rin at Din