Isang lobo ang nahulog sa isang balon na walang laman. Pinilit niyang tumalon upang makalabas ngunit napakalalim ng balon.
Dumating ang isang kambing na uhaw na uhaw. Lumapit ito sa balon at nakarinig ng boses ng lobo.
“May tubig ba sa loob ng balon?” tanong nito sa lobo. “Oo, marami!” sagot naman ng lobo.
Hindi nagdalawang-isip pa ang kambing at tumalon ito sa balon. Nalaman niya na niloko lamang siya ng lobo.
“Pareho na tayo ngayong nakakulong dito,” sabi ng lobo. “Mamamatay tayo dito dahil sa uhaw at gutom,” sabi naman ng kambing.
“Kung gusto mong makalabas dito, magtulungan tayo. Mayroon akong plano,” sabi ng lobo.
“Ano iyon?”
Inilagay ng lobo ang mga paa niya sa katawan ng kambing. “Ako muna ang aakyat. Kapag nakalabas na ako, hahatakin kita palabas,” pangako niya. “Sige,” sagot naman ng kambing.
Nakalabas nga ang lobo dahil sa tulong ng kambing. Ngunit noong oras na para tulungan naman siya ay tumawa lamang ito at sinabi, “Walang manlolokong lobo kung walang magpapalokong kambing.”
At nalungkot ang kambing dahil iniwan siya sa malalim na balon.
Aral sa Pabula ng Ang Lobo at Ang Kambing
Ang isa sa mga aral na maaaring makuha sa pabula na Ang Lobo at Ang Kambing ay ang hindi pagpapaloko sa mga taong mapanlinlang. Sa kwento, niloko ng lobo ang kambing at iniwan ito sa balon. Maaari rin itong magpakita ng kahalagahan ng pagiging mapanuri at maingat sa pagpapasya.
Isa pang aral ay ang hindi pagtitiwala agad sa mga pangako ng ibang tao. Sa kwento, pinangakuan ng lobo ang kambing na tutulungan siya makalabas ng balon pero hindi niya tinupad ang pangako niya.
Sa madaling salita, mahalaga na maging mapanuri at maingat sa pakikipag-ugnayan sa ibang tao upang maiwasan ang pagkakaloko o pagsasamantala.