Mga mahal kong mambabasa, sumama sa akin sa isang makabuluhang paglalakbay sa Kabanata 38 ng “Noli Me Tangere,” na pinamagatang “Ang Prusisyon.”
Sa kabanatang ito, tatalakayin natin ang isang kaaya-ayang tradisyon ng mga Pilipino na nagpapakita ng malalim na pananampalataya at devosyon, pero mayroon ding mga bigat na mga kuwento sa likod nito.
Kasama rin natin ang iba’t ibang tauhan sa kanilang mga personal na paglalakbay, habang sumasabay sa ritmo ng prusisyon. Halina’t ating tuklasin ang mga pangyayari, mga tauhan, aral, mensahe, at implikasyon na hatid ng kabanatang ito.
Buod ng Noli Me Tangere Kabanata 38: Ang Prusisyon
Sa Kabanata 38 ng “Noli Me Tangere” na pinamagatang “Ang Prusisyon,” nagsimula ang prusisyon sa tunog ng kampana at paputok.
Ang mga sumasama sa prusisyon ay may hawak na kandila at parol, na nagpaparangal sa iba’t ibang santo tulad nina San Juan Bautista, San Francisco, Santa Maria Magdalena, San Diego De Alcala, at ang Mahal na Birhen.
Nakasama sa prusisyon ang Kapitan Heneral, mga kagawad, Kapitan Tiyago, alkalde, alperes, at si Ibarra, na napilitang sumama dahil sa imbitasyon ng Heneral.
Inihinto ang mga karo at andas sa tapat ng bahay ni Kapitan Tiyago para sa tulang papuri o loa sa pintakasi ng bayan.
Ang pila ng prusisyon ay pinangunahan ng tatlong sakristan, na sinundan ng guro, mag-aaral at mga batang may dala-dalang parol na papel.
Sinimulan ang pagpupuri sa wikang Latin, Kastila at Tagalog nang umusbong ang isang batang lalaki na may pakpak, nakabotang pangabayo, naka banda at may bigkis.
Nang kumanta si Maria Clara ng Ave Maria, lahat ay nabighani, ngunit naramdaman ni Ibarra ang dalamhati ng dalaga.
Ang atensyon ni Ibarra ay napukaw nang kausapin siya ng Kapitan Heneral tungkol sa imbitasyong makasalo siya sa pagkain at pag-usapan ang pagkawala ng dalawang batang sakristan na sina Crispin at Basilio.
Mga Tauhan sa Noli Me Tangere Kabanata 38: Ang Prusisyon
Sa Kabanata 38 ng “Noli Me Tangere” na pinamagatang “Ang Prusisyon,” ang mga tauhan na lumabas ay:
Crisostomo Ibarra – Ang pangunahing tauhan ng nobela, sumama siya sa prusisyon sa imbitasyon ng Kapitan Heneral.
Kapitan Heneral – Siya ang pinakamataas na opisyal ng pamahalaan sa Pilipinas noong panahon ng Kastila. Sa kabanatang ito, iminungkahi niya kay Ibarra na sumama sa kanya sa prusisyon at iminbitahan siya sa pagkain upang pag-usapan ang kaso ng mga nawawalang sakristan.
Maria Clara – Ang kasintahan ni Ibarra, na kumanta ng Ave Maria sa prusisyon.
Kapitan Tiyago – Ang ama-amahan ni Maria Clara, na kasama rin sa prusisyon.
Alkalde – Kasama rin siya sa prusisyon.
Alperes – Isa pang opisyal na kasama sa prusisyon.
Mga kagawad – Sila ay mga lokal na opisyal na kasama rin sa prusisyon.
Mga sakristan – Sila ang nanguna sa prusisyon.
Mga guro at mag-aaral – Sila ay mga batang may dala-dalang parol na papel.
Batang lalaki na may pakpak – Isa siyang karakter na lumabas upang simulan ang pagpupuri.
Crispin at Basilio – Bagamat hindi direktang lumabas sa kabanata, binanggit sila dahil sa kanilang pagkawala na pag-uusapan ng Kapitan Heneral at ni Ibarra.
Mga Aral, Mensahe at Implikasyon ng Noli Me Tangere Kabanata 38
Ang Kabanata 38 ng “Noli Me Tangere” na pinamagatang “Ang Prusisyon” ay nagbibigay ng mga sumusunod na aral, mensahe at implikasyon:
Ang kahalagahan ng relihiyon at tradisyon sa buhay ng mga Pilipino: Ang prusisyon ay isang malaking bahagi ng kultura at relihiyon ng mga Pilipino. Pinapakita nito ang malasakit at devosyon ng mga tao sa kanilang pananampalataya.
Ang sakripisyo para sa minamahal: Pinakita ni Maria Clara ang kanyang sakripisyo sa pagkanta sa prusisyon, kahit na siya ay malungkot dahil sa mga isyu na kinakaharap ng kanyang minamahal na si Ibarra.
Ang pagiging politikal ng relihiyon: Sa pamamagitan ng prusisyon, makikita natin ang interaksyon ng politika at relihiyon, kung saan ang mga mataas na opisyal ng pamahalaan ay aktibong lumahok sa mga ritwal ng relihiyon.
Ang implikasyon ng pagkawala ni Crispin at Basilio: Ang kaso ng mga nawawalang sakristan ay nagpapakita ng isang malaking isyu sa lipunan noong panahon na iyon, na kung saan ang mga mahihirap na tao ay madalas na mawalan ng proteksyon at hustisya.
Ang damdamin at pangangailangan ng tao ay hindi dapat mawala sa kabila ng mga ritwal at tradisyon: Sa gitna ng prusisyon, nakita natin ang dalamhati ni Maria Clara at ang pagkabahala ni Ibarra sa pagkawala ng mga sakristan, na nagpapakita na ang mga personal na damdamin at isyu ay patuloy na nag-eexist kahit sa gitna ng mga publikong okasyon.