Ang Alamat ng Bayabas, Buod at Mga Aral Nito

Ang Alamat ng Bayabas, Buod at Mga Aral Nito

Ang Pilipinas ay mayaman sa kultura at kasaysayan, na nagbibigay-buhay sa napakaraming alamat at mitolohiyang umiikot sa ating buhay. Isa sa mga ito ay ang Alamat ng Bayabas, na nagpapakita ng pagbabago at katarungan sa gitna ng isang mapaniil na pamumuno.

Sa blog post na ito, ating tatalakayin ang kuwento ng Alamat ng Bayabas, ang mga simbolismo sa likod ng kuwento, at kung paano ito nagpapahiwatig ng mga pagbabagong dala ng panahon at pamumuno. Samahan ninyo ako sa isang makulay na paglalakbay sa mundo ng alamat at tuklasin natin ang kahulugan ng bayabas sa ating kultura at kasaysayan.

Ang Alamat ng Bayabas

Bago pa dumating ang mga mananakop na Kastila sa Pilipinas ay may isang sultan na ubod ng lupit at hindi kumikilala ng katarungan. Siya si Sultan Barabas. Lubha siyang kinatatakutan ng mga nasasakupan dahil sa kanyang kalupitan.

Ang salita ni Sultan Barabas ay batas, at wala siyang iginagalang sa kanyang pagpaparusa. Mabibigat ang parusang ipinapataw niya sa mga nakagagawa ng kahit maliit na kasalanan. Araw-araw ay nabibihisan siya ng magagara at mamahaling damit, at saganang-sagana din siya sa masasarap na pagkain. Gayunman, ubod naman siya ng damot.

Isang araw ay may isang mangingisda ang ipinadakip ng sultan sa kanyang mga tauhan dahil sa pagiging gabi sa pangingisda. Pinakulong at pahirapan ang pobreng mangingisda. Nang malaman ng asawa ng mangingisda ang nangyari, nagtungo ang babae sa kaharian ng sultan upang hingin ang katarungan.

Sa halip na maawa sa babae, ipinakulong ni Sultan Barabas ang babae. Naisip niyang makakain na ang masarap na daing dahil pahuhulihin niya ng isda ang asawa nito at ipadadaing naman niya sa babae. Nag-aalala ang mag-asawa para sa anak na binatilyo na naiwang mag-isa sa bahay nila.

Ang hindi nila alam ay inaalagaan ng mga diwata sa gubat ang kanilang anak. Isang araw, naisipan ng binatilyo na puntahan si Sultan Barabas. Ibig niyang hilingin dito na palayain na ang ina at ama. Sinamahan siya ng mga diwata sa pagtungo sa palasyo.

Hindi pumayag si Sultan Barabas sa hiling ng binatilyo. Sa galit ng binatilyo ay inagaw ang suot na korona ng sultan at saka nagtatakbo. Humabol sa lalaki ang sultan. Nakarating sila sa malawak nitong hardin, at dito ay bigla na lamang itong natumba at binawian ng buhay.

Sa hardin ding iyon ito ipinalibing. Nagkaroon ng bagong sultan na higit na mabait at makatarungan kaysa kay Sultan Barabas. Binuksan nito sa lahat ang malawak na hardin upang makakain ng bungangkahoy ang sinumang may nais.

Isang bagong halaman ang napansin ng mga tao na tumubo sa pinaglibingan kay Sultan Barabas. Hinayaan ng mga tao na lumaki at mamunga ang nasabing puno. Nang tikman nila ang bubot pang bunga ay napangiwi silang lahat dahil sa pait.

Nang magsilaki na ang mga bunga at muli nilang tikman ay nasabi ng ilan na ang asim ay sing-asim ng mukha ni Sultan Barabas. “Kung gayon ay si Barabas ang punong iyan!” sabi ng marami.

Nang mahinog ang mga bunga ay nasarapan ang lahat dahil matatamis ang mga iyon. Mula noon ay nakagiliwan ang bunga ng puno at nang lumaon ay tinawag na Bayabas.

Buod ng Alamat ng Bayabas

“Alamat ng Bayabas” ay tungkol sa isang sultan na nagngangalang Barabas na hindi kumikilala ng katarungan at nagpaparusa ng matindi sa kanyang mga nasasakupan. Nagtataglay siya ng malaking kapangyarihan at karangyaan, ngunit hindi siya nagpapakita ng kahit konting pagpapala sa kanyang mga taong nangangailangan ng tulong. Isa sa mga taong ito ay ang isang mangingisda na ipinakulong niya at pinahirapan dahil lamang sa ginabi ito sa pangingisda.

Nang malaman ng asawa ng mangingisda ang nangyari, siya ay nagtungo sa kaharian ni Sultan Barabas upang humingi ng tulong. Dahil sa kanyang mahusay na kakayahan sa paggawa ng isdang daing, nagdala siya ng dala-dalang daing upang ipakain sa sultan at kumbinsihin ito na palayain ang kanyang asawa.

Ngunit sa halip na maawa, mas lalo pang nagalit si Sultan Barabas at ipinakulong ang babae. Dito nagsimulang mag-isip ang anak ng mangingisda na maglakas-loob na lumapit sa sultan upang hingin ang kalayaan ng kanyang mga magulang. Kasama ang mga diwata, nagtungo siya sa palasyo at nakipaglaban kay Sultan Barabas nang hindi muna ito pinapakain. Sa kanilang tagisan ng lakas, nakakawala ang binatilyo at naghintay ng tamang sandali para tumaas sa korona ni Sultan Barabas.

Nakatakbo siya sa hardin kung saan siya nakipaglaban sa sultan. Matapos mahabol siya, bigla na lamang natumba at namatay si Sultan Barabas. Pinayagan na ng bagong sultan ang mga tao na pumunta sa hardin at kumain ng kahit anong bunga mula sa mga puno. Nang lumaki ang puno ng bayabas, natikman ng mga tao ang matamis na bunga nito. Ang kakaibang asim nito ay naging simbolo ng kahinahunan ng Bayabas.

Sa kabuuan, ang “Alamat ng Bayabas” ay isang kwento tungkol sa kahalagahan ng katarungan at kabutihan sa lipunan, at kung paano nagiging makabuluhan ang mga munting bagay tulad ng isang puno ng bayabas.

Mga Aral sa Alamat ng Bayabas

Ang alamat ng Bayabas ay naglalayong magbigay ng aral sa mga tao tungkol sa kahalagahan ng katarungan, kabutihan at pagpapakumbaba.

Sa kwento, si Sultan Barabas ay isang marahas na lider na hindi nagbibigay ng katarungan at hindi nagmamahal sa kanyang nasasakupan. Pinipilit niya ang mga tao na sumunod sa kanyang mga desisyon kahit ito ay hindi makatwiran. Ang pagiging mapang-api at walang paggalang sa karapatang pantao ay nagdulot ng takot at galit sa mga tao.

Ngunit sa kabila ng pagiging marahas ni Sultan Barabas, may isang binatilyo ang nagpakumbaba at nagpakita ng kabutihan sa kanya. Sa huli, si Sultan Barabas ay natumbang patay dahil sa kanyang kamangmangan at pagiging makasarili.

Ang alamat ng Bayabas ay nagpapakita na hindi lamang ang kapangyarihan at yaman ang sukatan ng pagiging matagumpay sa buhay. Ang katarungan, kabutihan, at pagpapakumbaba ay mga katangian na mahalaga upang maabot ang tunay na tagumpay at kaligayahan.

Sa kabuuan, ang alamat ng Bayabas ay nagbibigay ng babala sa mga tao na dapat nilang pahalagahan ang kanilang mga kapwa at ang katarungan upang magtagumpay sa buhay.

Tauhan sa Alamat ng Bayabas

Narito ang listahan ng mga tauhan sa Alamat ng Bayabas:

  1. Sultan Barabas – isang sultan na ubod ng lupit at hindi kumikilala ng katarungan. Lubha siyang kinatatakutan ng mga nasasakupan dahil sa kanyang kalupitan.
  2. Mangingisda – isang mangingisda na ipinakulong ng sultan dahil masyado itong ginabi sa pangingisda.
  3. Asawa ng Mangingisda – ang asawa ng mangingisda na nagdadaing ng mga isdang nahuhuli ng kanyang asawa.
  4. Binatilyo – ang anak ng mangingisda at asawang babae na inaalagaan ng mga diwata sa gubat matapos naipakulong ang kanyang mga magulang ng sultan.
  5. Bagong Sultan – ang pumalit kay Sultan Barabas bilang bagong lider ng kaharian. Siya ay mabait at makatarungan sa pagpapatakbo ng kanyang nasasakupan.

Banghay sa Alamat ng Bayabas

Narito ang banghay sa Alamat ng Bayabas

Unang Bahagi:

  • Pagpapakilala sa bayabas bilang isang puno at prutas.
  • Paglalarawan kay Sultan Barabas na isang mapang-api at mapang-abuso na lider.
  • Pagpapakilala sa mabait at makatarungang bagong sultan.
  • Pagbuksan ng malawak na hardin para sa lahat upang makakain ng bungangkahoy.

Pangalawang Bahagi:

  • Pagpapakilala sa isang mangingisda at kanyang asawa na sinaktan ni Sultan Barabas.
  • Pagsasalaysay tungkol sa pagpapahirap ng sultan sa mangingisda at pagkulong sa asawa nito.
  • Pagpapakilala sa anak ng mangingisda na nagtungo sa palasyo upang hilingin ang kalayaan ng kanyang mga magulang.
  • Pagtakas ng anak ng mangingisda na may dalang korona ng sultan.
  • Pagpatay ni Sultan Barabas at pagkakaroon ng bagong lider.

Katapusan:

  • Pagbabago ng kalagayan ng bayan sa ilalim ng bagong lider.
  • Pagtuklas ng mga tao sa pinagtataniman ni Sultan Barabas na punong bayabas.
  • Pagkakaroon ng natatamis na prutas mula sa punong bayabas.
  • Pagtawag sa prutas na bayabas at pagpapakita ng kabutihan at kabutihang-asal sa lahat ng mga mamamayan.

May-akda ng Alamat ng Bayabas

Ang awtor o may-akda ng “Alamat ng Bayabas” ay hindi tiyak. Ang kuwentong ito ay bahagi ng mga tradisyonal na alamat sa Pilipinas na isinulat at ipinasa sa pamamagitan ng oral tradition mula sa henerasyon hanggang sa henerasyon.

Marami sa mga alamat na ito ay hindi may-akda ang nakatala sa mga aklat, dahil sa kanilang orihinal na anyo ay hindi nakasulat.

Konklusyon

Sa pagkakakwento ng Alamat ng Bayabas, makikita natin ang kahalagahan ng pagiging makatarungan at maawain sa kapwa. Pinapakita rin sa kwento na ang kasamaan ay hindi magtatagal at may parusa rin na naghihintay sa mga taong hindi marunong magpakita ng kabutihan sa iba.

Nais din iparating ng kwento ang mensahe na kahit na may mga taong mapang-abuso, may mga taong kagaya ng binatang nakipaglaban sa Sultan na handang lumaban para sa katarungan at kapakanan ng kanyang mga magulang.

Sa huli, nakita natin na sa pamamagitan ng pagiging mabuti at makatao sa ibang tao, nagbunga ng isang maganda at matamis na kahihinatnan. Ang puno ng bayabas na dating simbolo ng kasamaan at pagkamakasarili ay naging simbolo na rin ng kabutihan at pag-ibig sa kapwa. Sa ganitong paraan, pinapakita ng kwento na ang pagiging mabuti sa iba ay may magandang bunga na naghihintay sa huli.

Basahin ang iba pang mga aralin: Wika, Talumpati, Talumpati Tungkol sa Pangarap, Rin at Din, Parabula, Panitikan, Nobela, Lakbay Sanaysay, Pang-abay, Anekdota