Bagamat si Don Rafael ang pinakayaman sa San Diego at binibigyan siya ng respeto ng lahat, hindi siya ang pinakamakapangyarihan sa bayan.
Hindi rin ito si Kapitan Tiago kahit na siya ay binabati ng orkestra tuwing siya ay dumadating. Sa totoo lang, siya ay madalas pinagtatawanan at tinatawag na “Sakristang Tiago” sa likod ng kanyang likuran. Hindi rin ang kapitan ng bayan ang pinakamakapangyarihan dahil sa katotohanang siya ay isang simpleng tauhan lamang na maaaring sumailalim sa galit ng Alkalde Mayor.
Ang kura sa San Diego ay may kapangyarihang katulad ng Papa sa Vatican, at ang Alperes ng guwardiya sibil ay parang hari ng Italya. Madalas na nagkakaroon ng hindi pagkakasunduan ang dalawang may kapangyarihan dahil sa kanilang paglalaban sa poder.
Si Padre Bernardo Salvi ang kahalili ni Padre Damaso nang siya ay tinanggal sa San Diego. Siya ay isang batang lalaki, payat, at madalas magkasakit. Hindi siya marahas tulad ni Padre Damaso. Mas gusto niya ang pangingilin (abstinensya) at pag-aayuno.
Ang Alperes ay kilala rin, subalit malas dahil sa kanyang asawa na si Donya Consolacion. Lubos ang pagsisisi ng Alperes kaya para makabawi, madalas siyang naglalasing, pinapahirapan ang kanyang mga sundalo sa init ng araw, at palagi niyang sinasaktan ang kanyang asawa.
Tuwing makikita ni Padre Salvi na papasok ng simbahan ang Alperes, palihim niyang iniuutos sa sakristan na isara ang pinto ng simbahan at mag-uumpisa siya ng isang mahabang sermon. Para makaganti, ang Alperes naman ay magpapahuli sa sakristan.
Subalit kahit ganito ang relasyon ng kura at ng Alperes, magka-kamay sila at magalang na nag-uusap tuwing nagkikita sila.
Sa kabilang banda, ang tanging pagkakataon lang na makakasilip si Donya Consolacion sa bintana ay kapag natutulog ng mahimbing ang Alperes dahil sa kanyang kalasingan o kapagod. Lalakad siya patungo sa bintana nang nakasuot ng bughaw na pranela at may sumisindeng tabako sa bibig. Tititigan niya ang mga batang hindi niya gusto at kukutyain ang mga dalagang dumaan, na hindi inaalintana ang hitsura niya.
Mga Tauhan sa Noli Me Tangere Kabanata 11
Narito ang mga tauhan sa Kabanata 11 ng Noli Me Tangere:
Don Rafael: Siya ang pinakamayamang tao sa San Diego at iginagalang ng lahat, ngunit hindi siya ang pinakamakapangyarihan sa bayan.
Kapitan Tiago: Binibigyan siya ng respeto, ngunit sa likod nito ay pinagtatawanan siya ng mga tao.
Kura ng San Diego: Ang Kura, na naging si Padre Bernardo Salvi matapos alisin si Padre Damaso, ay may malaking kapangyarihan sa San Diego, halos katulad ng kapangyarihan ng Papa sa Vatican.
Padre Damaso: Siya ang dating Kura ng San Diego bago siya pinalitan ni Padre Bernardo Salvi.
Padre Bernardo Salvi: Siya ang pumalit kay Padre Damaso bilang Kura ng San Diego. Siya ay bata pa, payat, at madalas magkasakit.
Alperes ng Guwardiya Sibil: Ang Alperes ay may kapangyarihan na katulad ng hari ng Italya. Madalas siyang nagkakaroon ng hindi pagkakasunduan sa Kura dahil sa kanilang agawan sa poder.
Donya Consolacion: Ang asawa ng Alperes. Hindi siya masaya sa kanyang kasal, at dahil dito, ang Alperes ay madalas naglalasing at sinasaktan siya.
Sakristan: Siya ay nagtatrabaho sa simbahan at madalas inuutusan ng Kura.
Kapitan ng Bayan: Siya ay utusan lamang at maaaring magalit ang Alkalde Mayor sa kanya.
Alkalde Mayor: Isa sa mga pinuno ng bayan. Hindi siya direktang nabanggit sa kabanata ngunit malinaw na may impluwensya siya sa pamamalakad ng bayan.
Aral, Mensahe at Implikasyon ng Noli Me Tangere Kabanata 11
Ang mga pangunahing mensahe at implikasyon na maaaring makuha sa kabanata 11 ng Noli Me Tangere ay ang mga sumusunod:
Kapangyarihan at kontrol: Ang mga taong may mataas na posisyon, tulad ng mga kura at mga alperes, ay nagtataglay ng malaking kapangyarihan na madalas ay nagdudulot ng baluktot na sistema. Sa kabilang banda, ang mga taong may yaman, tulad ni Don Rafael, ay hindi kinikilala bilang may kapangyarihan, na nagpapakita ng hindi pantay na pamamahagi ng kapangyarihan sa lipunan.
Impluwensya ng relihiyon: Ang simbahan, na pinamumunuan ng mga kura, ay may malaking impluwensya sa lipunan. Ito ay nagpapakita ng malalim na koneksyon ng simbahan sa politika at sa buhay ng mga tao sa kolonyal na Pilipinas.
Alitan sa Kapangyarihan: Ang pag-aagawan sa kapangyarihan ng mga taong may mataas na posisyon, tulad ng mga kura at alperes, ay nagpapakita ng korupsiyon at kawalan ng harmoniya sa lipunan.
Inaabuso ang kapangyarihan: Ang teksto ay nagpapakita rin ng mga taong inaabuso ang kanilang kapangyarihan, tulad ng Alperes na nagpapahirap sa kanyang mga sundalo at sinasaktan ang kanyang asawa.
Kawalan ng Respeto at Pagpapahalaga sa Sarili: Donya Consolacion, kahit na kinukutya ang iba, ay hindi rin nagpapahalaga sa kanyang sarili. Ito ay nagpapakita ng kawalan ng respeto at pagpapahalaga sa sarili na maaaring resulta ng mga negatibong karanasan at kawalan ng edukasyon.
Lipunan na Puno ng Pagsasamantala at Kawalang Katarungan: Sa kabuuan, ang Noli Me Tangere Kabanata 11 ay nagpapakita ng isang lipunang puno ng pagsasamantala, kawalang katarungan, at kawalan ng pantay na oportunidad, na nagpapakita ng mga problema ng kolonyal na Pilipinas.