Makipag-usap tayo sa panahon ng mga Espanyol, sa isang eksena kung saan ang katahimikan ng gabi ay binasag ng hagulgol ng mga inosente.
Sa Kabanata 57 ng “Noli Me Tangere” ni Dr. Jose Rizal, “Mga Pagdurusa ng Nadakip,” matutunghayan natin ang mga di-makatarungang pangyayari na umukit sa kasaysayan ng Pilipinas.
Sa harap ng walang habas na tortyur, mabubuksan ang isang pahina ng kasaysayan na nagpapakita ng matinding paghihirap, kadakilaan, at ang walang katapusang laban para sa hustisya at kalayaan. Hayaan ninyong gabayan ko kayo sa isang makabagbag-damdaming paglalakbay patungo sa ating nakaraan.
Buod ng Noli Me Tangere Kabanata 57: Mga Pagdurusa ng Nadakip
Ang mga gwardya sibil ay tila hindi mapakali. Iba’t-ibang banta ang ibinabato nila sa mga batang sumisilip sa rehas upang silipin ang mga nadakip.
Nandoroon sina alperes, direktorsillo, Donya Consolacion, at ang mukhang malungkot na kapitan. Bago sumapit ang ika-siyam na oras, dumating ang kura para itanong kung nasaan sina Ibarra at Don Filipo. Kasunod niya ay isang batang duguan at umiiyak.
Naharap sa kura ang dalawang bihag na buhay na nabihag ng mga sibil. Isa sa kanila ay si Tarsilo Alasigan, o mas kilala bilang Tarsilo.
Tinatanong siya ng paulit-ulit kung may kinalaman si Ibarra sa nasabing paglusob, subalit paulit-ulit din niyang sinasabi na wala itong alam at ginawa lamang nila ito para ipaghiganti ang kanilang amang pinatay ng mga sibil.
Dahil dito, iniutos ng alperes na ipakita kay Tarsilo ang limang bangkay, ngunit tumanggi ito. Natuklasan ni Tarsilo ang kanyang kapatid na si Bruno na puno ng saksak, si Pedro, ang asawa ni Sisa, at si Lucas na may tali pa sa leeg.
Dahil sa kanyang pagiging walang salita kahit anong tanong sa kanya, nagalit ang alperes at iniutos na paluin ng yantok si Tarsilo hanggang sa magdugo ang kanyang katawan.
Hindi rin nakuhaan ng impormasyon si Tarsilo, kaya’t ibinalik ito sa bulwagan. Nadatnan niya ang isang bilanggong umiiyak at tumatawag sa mga santo.
Tinanong niya si Tarsilo kung kilala niya ang bilanggong ito, subalit sinabi ni Tarsilo na ngayon lang niya ito nakita.
Muling pinahirapan si Tarsilo na nagresulta sa kanyang katawan na muling nababalot ng dugo. Hindi na ito kinaya ng kura na pinanood ang ganitong pangyayari at lumabas na lamang siya sa bulwagan.
Nakita niya ang isang babae na tila nagbibilang ng mga narinig sa loob ng tribunal. Siya ang kapatid nina Bruno at Tarsilo.
Sa kabila ng mga pangyayari, nagpatuloy pa rin sa pagpapahirap ang alperes kay Tarsilo. Ngunit, hiningi na lamang ni Tarsilo na tapusin na ang kanyang buhay.
Dahil hindi nila makuha ang anumang impormasyon kay Tarsilo, itinapon na lamang ito sa isang balon na may nakakasulasok na amoy at tubig. Hindi na kinaya ni Tarsilo ang ganitong uri ng kalupitan at nawala na ang kanyang buhay.
Ang pangalan ng sumunod na bilanggong tinanong ay Andong, na tinatawag nilang luko-luko.
Ang dahilan ng kanyang pagkakabilanggo ay ang pagbawas dahil sa pagkain ng bulok na ipinakain ng kanyang biyenan. Nainis ang alperes sa sagot ng bilanggong ito at iniutos na lang na ibalik na ito sa karsel.
Mga Tauhan sa Noli Me Tangere Kabanata 57: Mga Pagdurusa ng Nadakip
Sa Kabanata 57 ng “Noli Me Tangere” ni Dr. Jose Rizal, na may pamagat na “Mga Pagdurusa ng Nadakip,” ang mga sumusunod ang mga pangunahing tauhan:
Alperes – Siya ang tagapamuno ng mga gwardya sibil. Ginawa niya ang lahat para mapaamin ang mga bihag sa hindi totoong akusasyon laban kay Ibarra.
Donya Consolacion – Asawa ng alperes at kilala rin bilang “sirena.” Binulungan niya ang kanyang asawa upang lalong pahirapan si Tarsilo.
Direktorsillo – Kasapi ng mga gwardya sibil. Kasama siya sa pagtortyur sa mga bihag.
Kura – Ang pari na nagtanong kung nasaan sina Ibarra at Don Filipo.
Tarsilo – Isa sa mga bihag na nadakip ng mga gwardya sibil. Pinilit siyang umamin na may kinalaman si Ibarra sa paglusob, ngunit pinanindigan niyang wala itong kinalaman.
Kapatid na dalaga nina Bruno at Tarsilo – Hindi tuwang-tuwa sa kanyang nakita sa loob ng kulungan.
Bihag na umiiyak at nananalangin sa mga santo – Isa pang karakter na nagpapakita ng emosyonal na epekto ng pananakop.
Bruno, Pedro, at Lucas – Mga kasamahan ni Tarsilo na namatay sa kamay ng mga gwardya sivil. Nakita ni Tarsilo ang kanilang mga bangkay.
Tandaan na ang mga karakter na ito ay nagpapakita ng iba’t ibang mga aspeto ng lipunan sa panahon ng pananakop ng Espanya sa Pilipinas.
Mga Aral, Mensahe at Implikasyon ng Noli Me Tangere Kabanata 57
Ang Kabanata 57 ng “Noli Me Tangere,” na pinamagatang “Mga Pagdurusa ng Nadakip,” ay nagpapahayag ng ilang mahahalagang aral, mensahe at implikasyon:
Kawalan ng Hustisya: Ang pangyayaring ito sa kuwento ay nagpapakita ng malupit na realidad ng panahon na kahit ang mga inosenteng tao ay hindi ligtas sa mga pang-aabuso ng mga may kapangyarihan.
Makikita ang kawalan ng hustisya sa paraan ng pagtrato sa mga bihag na parang hindi mga tao.Abuso sa Kapangyarihan: Ipinakita sa kabanatang ito ang hindi makatarungang gamit ng kapangyarihan ng mga gwardya sibil at ng alperes.
Ginagamit nila ang kanilang posisyon upang malupit na tratuhin ang mga taong kanilang nadakip nang walang sapat na ebidensya.Kahalagahan ng Katapangan: Sa kabila ng matinding paghihirap, hindi nagpatinag si Tarsilo at hindi niya ipinagkanulo ang kanyang mga kasamahan.
Sa pamamagitan ng kanyang mga gawa, ipinakita ni Tarsilo ang katapangan at paninindigan na hindi madaling mapabagsak ng anumang paghihirap.Pananalangin bilang Kagalingan: Ang bihag na nananalangin ay nagpapakita ng pag-asa at pananampalataya kahit sa harap ng matinding paghihirap.
Maaaring ito rin ay isang simbolismo na nagpapahiwatig na ang pananalangin ay maaaring maging isang instrumento para sa kagalingan at kapayapaan sa gitna ng kaguluhan.Kahalagahan ng Pamilya: Ang kapatid na dalaga nina Bruno at Tarsilo, sa kabila ng sakuna, ay nagpapakita ng matinding pagmamahal sa kanyang mga kapatid.
Nagpapahiwatig ito ng kahalagahan ng pamilya sa panahon ng krisis.
Lahat ng ito ay nagbibigay diin sa mga problema ng lipunan sa panahon ng pananakop ng mga Espanyol sa Pilipinas. Ang mga isyu tulad ng abuso sa kapangyarihan, kawalan ng hustisya, at ang kahalagahan ng katapangan, pananalangin at pamilya ay pawang makabuluhan sa ating kasalukuyang panahon.